Het geluid hoor je al van ver. De messenslijper is in aantocht. Met een fluitend, redelijk irritant muziekje maakt hij zijn aanwezigheid bekend. Hij rijdt op een brommer alle wijken door, in het mandje voorop heeft hij zijn slijpspullen liggen. Het slijpen van je messen kost 4 euro.
Als de goede man in de buurt is, zoeken de bijgelovige Spanjaarden een wit servet om die vervolgens op hun hoofd te draperen. Ze gaan ondertussen stoïcijns door met waar ze mee bezig waren, vaak eten bereiden of opeten, maar nu met het servet op hun hoofd. Als de muziek, of wat daar voor door gaat, wegebt, gaat de servet weer terug in de kast. Het gevaar voor werkloosheid of gebrek aan geld is hiermee afgewend.
Mocht je de messenslijper een keer mislopen zijn er gelukkig nog de
citroenen in het zout. Het zit zo.
De angst om werkloos te worden en te maken te krijgen met een gebrek aan geld is hier nogal groot. Daarom zijn er meerdere dingen die je kunt doen om die situatie tegen te gaan. Ik heb nog geen bewijs gevonden dat het ook daadwerkelijk helpt, maar het is in ieder geval een mooi gegeven dat je iets kunt doen aan het afwenden van ongeluk dat wellicht in de toekomst op je pad zal komen.
Men neme een schaaltje en drie citroenen. Men zet de drie citroenen in het schaaltje wat goed is gevuld met zeezout. Het schaaltje zet men achter de voordeur, aan de linkerkant. Het komt nogal nauw. Ik had een keer de citroenen vervangen voor twee nieuwe maar drie is drie en niet twee. Bovendien had ik ook het zout moeten vervangen. En links, inderdaad u snapt het al, is niet rechts van de voordeur. Vlak bij de deur is ook een zilveren papieren pakketje, gevouwen van aluminiumfolie te vinden. Dat zorgt ervoor dat alleen het mooie en het goede binnenkomt. Gewoon geluk. Niet specifiek voor werk of geld. Al helpt het daarvoor natuurlijk ook.
Het pakketje beval een theelepel kaneel, een theelepel bruine suiker en een lepel honing. Werkt gegarandeerd.
Verder heeft rozemarijn zo’n beetje alle eigenschappen die een mens wel kan gebruiken, de beste plek om het takje te bewaren is in je portemonnee.
Je handtas zet je nooit op de grond, dat brengt ongeluk.
En dinsdag de dertiende (niet vrijdag) is een dag die je beter kunt
overslaan. Daar helpt geen enkele citroen, servet of tak rozemarijn tegen.
Op dinsdag de dertiende was ik toevallig getuige van een zeer ongelukkige dag van een kennis.
Het begon tijdens de lunch waar hij na één hap eten zijn tand verloor. Snel een afspraak bij de tandarts gemaakt maar de enige mogelijkheid was pas 4 dagen later. Het betrof een voortand voor de duidelijkheid. Sacherijnig en met een rot gevoel verliet hij het toneel om huiswaarts te gaan. Helaas, sleutels kwijt. Reserve sleutels werden op gehaald bij vader en thuis aangekomen kon hij dan even bijkomen. Een biertje. Dat zou hem goed doen. Op naar de supermarkt. Drie trappen af naar beneden en tot zijn
ontsteltenis was de tussendeur in het slot gevallen en die zat nou net niet aan de sleutelbos van zijn papa. Hij kon zijn eigen huis niet uit. Er was niets te vinden in de koelkast. De citroenen en het aluminiumbakje ten spijt: het was beter om te gaan slapen, het zou ten slotte over enkele uren woensdag de veertiende zijn.
Een mooie dag. Zijn club Sevilla zal de Europacup winnen.
