Ik kreeg een berichtje van een vrouw die er tot haar schrik achter kwam dat ze nog precies hetzelfde is als 25 jaar geleden: te dienstbaar, te onzeker en te moe.
Na een aantal gesprekken bleek dit iets te negatief neergezet, maar er mochten wat veranderingen worden doorgevoerd en eigenlijk wist ze zelf precies wat en hoe.
Alleen die comfortzone, die is soms te eng te verlaten. Het lukte haar overigens wel, met zelfcompassie, humor en met kleine stapjes. En wat hulp van mij 🙂
Ik dacht na het lezen van het berichtje wel meteen dat het zo jammer is dat we vaak niet de tijd nemen om onszelf te leren kennen. Om te leren wie je bent, hoe gedachten je gevoelens en daarmee je keuzes beïnvloeden.
Als je jezelf op een dieper niveau begrijpt, kun je je optimale zelf zijn. De persoon wie je ten diepste bent. Dat hoeft dus niet 25 jaar te duren, wil ik maar zeggen.
Concreet voorbeeld; als je zou weten wat je energie-slurpers en je energie-gevers zijn, dan weet je dus ook waar je op moet letten bij het plannen van je agenda. Scheelt ongetwijfeld in je level van vermoeidheid.
Als je weet dat het je valkuil is te pleasen, kun je daar bewuster mee om gaan en oefenen in grenzen stellen.
De vraag is: durf je naar jezelf te luisteren? Durf je even stil te zijn?
In mijn werk gebeuren steeds opnieuw kleine wondertjes. En het wonder is eigenlijk simpel. Luister naar jezelf. Uiteindelijk ken je jezelf het beste.
En als je even de tijd neemt, durft te voelen wat het beste voor je is, is verandering mogelijk.
Jouw ‘innerlijke weten’ weet het. En dat klinkt misschien vaag, maar het is nogal concreet.
Luisteren, daar begint het mee.
